Şöyle bir metinle karşılaştım:

“0ff aLam yhh héRqhéZDé 1 DaLqa herkesde 1 qayqaRa ustumé qhéLméyhın aRtıqh séssizLiqhDén ßıqhdm yasama sévıncm var ßiRaz 0nuDa éLimDén aLmasınLar hayaT saNa asLa pés éTmicm asLaa”

Dikkatli bir şekilde 4 5 kez okuduktan sonra tercümesi sanırım ki şöyle:

“Of Allah’ım yhh ( ? ) herkeste bir dalga herkeste bir gaygara ( ? ) üstüme gelmeyin artık sessizlikten bıktım. Yaşama sevincim var biraz. Onu da elimden almasınlar. Hayat sana asla pes etmeyeceğim.

Ancak şöyle olsa idi çok da tepkimi çekmezdi:

“Of allaam herkeste bi dalga herkeste bi gargara üstüme gelmeyin artık sessizlikten bıktım. Yaşama sevincim var biraz. onu da almasınlar elimden. Hayat sana pes etmicem.”

Her iki düzenlemeye rağmen, tam manasıyla bir anlam çıkartamıyorum doğrusu. Özellikle, “gaygaya” nedir hiç bilemedim. Yazı sahibinin 13 -17 yaş aralığında olduğunu düşünürsek, sessizlikten bıkması da pek enteresan doğrusu. Nasıl bir hayat yaşıyor olmalı diye düşündürüyor insanı. Hayata karşı pes etmemesi, savaşan bir kimlik kazanma fikri pek güzel. Ama bu halde mağlup olduğunun farkında değil sanırsam.

Bu arkadaşlarımıza okullarda nasıl bir eğitim veriliyor diye merak ediyorum. Tamam, imla kuralları konusunda gerçekten yetersiz, gerçekten duyarsız kalmalarına alıştık ama bu kadarını kaldıramıyorum. Belki bizim zamanımızda çok dikkat ediyorlardı böyle şeylere. Ondan mıdır Türkçe konusundaki hassasiyetim bilinmez.

Dahi anlamına gelen “de” nin ayrı yazılması hakkında onlarca geyik çevrilmesine rağmen, ısrarla birleşik yazılmasına, birleşik yazılanın ise hangi akıl ve mantık çerçevesinde ayrılıyor olduğuna yorum yapamıyorum. Hadi ayrı yazılan “de” ekinin sertleşmeye uğramayacağını da söyleyelim ki belki bir şeylere derman olur.

Oktay Sinanoğlu hocamızın “Türkçe giderse, Türkiye gider” sözünün tam İDRAKına ulaşmanız dileğiyle.